...
Pieter Cox
Hoofdparkbeheer
Pieter Cox werkt nu al zes jaar bij Sherpa in Maasbree, een klein dorpje in het noorden van Limburg. Voordat hij hier kwam werken had hij een niet al te positief beeld van Polen in Nederland.“ Bij ons in het dorp zaten ook Polen en dan zag ik ze op zaterdagmorgen met blikjes bier luid schreeuwend door het dorp”. Gelukkig is zijn beeld volledig veranderd sinds hij bij Sherpa werkt en ook daadwerkelijk met Poolse gastarbeiders in aanraking komt. “De beeldvorming is totaal verkeerd. Wanneer je met de mensen praat is het echt heel anders, het zijn hartstikke leuke mensen. Ik deed vaak een ronde door de huisjes en dan werd er altijd een bord bijgezet en mocht ik met ze eten.”
Een dag op het park begint om zes uur dan wordt er begonnen met het lezen van de velen mails die tussen 8 uur ’s avonds en 6 uur ’s ochtends zijn binnen gekomen. Vervolgens vindt de ochtendcontrole plaats, dit is een serviceverlening naar de klant –vaak agrarische sector- waarbij wordt gekeken of de mensen gedronken hebben. Dronken op het werk verschijnen wordt de eerste keer bestraft met niet werken en op het park blijven, de tweede keer wordt diegene terug naar Polen gestuurd. Gelukkig drinkt doordeweeks 80 procent niet dus het gebeurd weinig dat mensen dronken verschijnen. We maken in Polen al een behoorlijke schifting mee. Ze mogen alleen komen al ze een verklaring van goed gedrag hebben. Je loopt dan minder risico om criminelen binnen te halen. We doen dit sinds anderhalf jaar en er zijn aanzienlijk minder problemen op het park. Er zijn dan ook weinig klachten uit de omgeving. Pieter heeft hiervoor zijn best gedaan en de buurt uitgenodigd om te komen kijken in het park. Zo kunnen de mensen zien dat het een normale woongemeenschap is, met als enige verschil dat 95 procent Pools is.
60 procent van de mensen komen regelmatig terug, vaak werken ze dan drie maanden in Nederland om geld te verdienen en gaan dan twee maanden terug naar Polen. Ze werken vaak 42 uur per week en krijgen het minimumloon. Een groot gedeelte van dit loon kunnen ze sparen omdat de kosten in Nederland niet hoog zijn. Het sparen voor mooie auto’s, als statussymbool, is dan ook zeer verleidelijk, vooral bij de mannen. De meeste mensen wonen op het park, hiervoor betalen ze 62 euro per week. Ook zijn er Polen die zelf in het dorp een huis huren, of gekocht hebben, en daar met familie wonen. Pieter zegt hierover:“Het nadeel hiervan is dat je de binding met de mensen kwijt bent. De controle over de mensen is weg, dat is wel jammer, maar voor de mensen zelf is het veel beter”.