Het 'wijgevoel'
Elias schrijft in zijn boek ‘The Established and the Outsiders’ over de trots die bewoners in een gemeenschap kunnen hebben. Behoren tot de oude garde wordt als groot goed beschouwd, in vele sociale situaties. Elias zegt dat dit behoren tot de oude garde niet zozeer te maken heeft met het aantal jaren dat iemand op een bepaalde plaats woont. Het heeft meer te maken met de sociale context waartoe mensen behoren, een bepaalde groep met eigen gewoonten en een eigen gedragscode. Aan de eigen groep wordt vaak een onderscheidende superioriteit toegeschreven. Hij geeft als voorbeeld een netwerk van een familie die veel macht heeft in een gemeenschap en mensen die niet bij de familie horen kan buitensluiten. Dit heeft te maken met een ‘wijgevoel’ wat wordt afgezet tegenover ‘hen’ of ‘zij’.
De gedragscode die een bepaalde groep heeft wordt van kinds af aan geleerd. Daardoor is het moeilijk voor buitenstaanders met een andere gedragscode om te voelen dat ze er bij horen. Een sociale groep of gemeenschap is een netwerk waarin de leden sterk verbonden met elkaar zijn. Ze hebben een eigen sentiment en een eigen geschiedenis. Dit hebben de oude Jordanezen ook. Onbegrip, onenigheid en zelfs conflicten tussen oude en nieuwe groepen die op dezelfde plaats komen te wonen zijn overal op de wereld terug te vinden.
Problemen tussen dergelijke groepen worden vaak toegeschreven aan verschillen in culturele afkomst, sociale klasse en geloofsovertuiging, maar in feite is de basis van deze problemen altijd terug te brengen naar het feit dat er een sterk groepsgevoel bestaat waardoor de verschillen tussen groepen meteen opgemerkt worden en de gevestigde groep zich verstoord voelt.
Referentie
Norbert Elias, John L. Scotson (1994) The Established and the Outsiders. London/Thousand Oaks/New Delhi: Sage Publications