sportverslaving
de keerzijde van sportief bewegen
  home reacties links

Artikelen

De keerzijde van sportief bewegen
Gezondheid en Narcisme
Anorexia Athletica
Gezondheid in beweging
Sporten omdat je wel moet
Geen dag zonder de sportschool
Harlopen werkt verslavend. Het genot van de endorfinen

Boeken

Exercise Dependence, John H. Kerr, Koenraad J. Lindner, Michelle Blaydon
Lichamelijke oefening, Midas Dekkers
Fitter, Harder, Mooier. De onweerstaanbare opkomst van de fitnesscultuur, Ruud Stokvis & Ivo van Hilvoorde

De keerzijde van sportief bewegen
F.J.G. Backx, E. Bol

In het eerste deel van dit artikel wordt een overzicht gegeven van de Nederlandse situatie met betrekking tot het aantal doden in de sport, het aantal sportblessures, het percentage dopinggebruikers onder de sportende jeugd, alsmede enige ziektebeelden die door sport ontstaan. In het tweede deel worden de preventieve activiteiten kritisch benaderd. Stil gestaan wordt bij initiatieven met betrekking tot plotse dood, sportblessures, dopinggebruik en ziekten door of tijdens sport. Tot slot wordt in het kort de balans opgemaakt. De auteurs concluderen dat sporten kan bijdragen aan een gezond leven, mits het met verstand gebeurt. Bron: Spectrum 1996, 74 (1)

Lees meer

Gezondheid en Narcisme

Dit betreft een introductielezing voor het boek van Ruud Stokvis dat ook op deze pagina staat. Er wordt een antwoord gezocht op de vraag hoe het kan dat fitness (hardlopen, aerobics en krachttraining) een wereldwijd verspreid fenomeen is geworden en er vrijwel overal hetzelfde uitziet. Dezelfde apparaten, dezelfde pakjes, dezelfde oefeningen en hetzelfde doel?

Lees meer

 

Anorexia Athletica
Beatrijs Blok

Eetstoornissen zijn een probleem dat hand over hand toeneemt, zowel bij sporters als bij niet sporters. De belangstelling voor de relatie tussen eetstoornissen en sport heeft zelfs geleid tot
de term ‘anorexia athletica’. De scriptie over dit onderwerp richt zich opzal de oorzaken van eetstoornissen en mogelijke interventies bij sporters met eetstoornissen.
Het ontstaan van eetstoornissen is vaak een combinatie van sociale (omgevingsgebonden) factoren en psychologische (persoonsgebonden) factoren. De meest geschikte interventie hangt af van de ernst van de klachten van de sporter. Als de diagnose eenmaal
gesteld is zal behandeling volgen door een multidisciplinair team bestaande uit een diëtist, fysiotherapeut en klinisch psycholoog.
Het is beter om eetstoornissen te voorkomen dan te genezen. Daarom is educatie een belangrijk doel en middel om risico’s te reduceren en eetstoornissen te voorkomen. De omgeving speelt hierbij een prominente rol. Niet alleen de familie is belangrijk. Ook de coach heeft een grote invloed. Het is van belang om iedereen rondom de sporter zo goed mogelijk te informeren bij de begeleiding van de sporter zodat risicofactoren tijdig kunnen worden herkend. Bron: Scriptie B. Blok, 2005 UvA

Lees meer

 

Gezondheid in beweging
Willem van Mechelen

Heel vroeger moest de Nederlander in beweging komen om te overleven; ’s ochtends jagen, ’s middags vissen en tussendoor werken op het land. Dood ging hij of zij aan een infectieziekte of gewoonweg door een klap met een ‘goeiedag’ op het schedeldak. Tegenwoordig zit men voor het overgrote deel van de dag stil. In plaats van sterfte aan een infectieziekte gaat men dood aan multi-causale, chronische ‘welvaarts’-ziekten. Vele factoren spelen een rol, waaronder ‘leefstijl’-factoren als roken, overmatig alcoholgebruik, te veel en te vet eten, en lichamelijk inactiviteit. De eerste drie genoemde leefstijlfactoren zijn ‘erkende’ risicofactoren voor het ontstaan van chronische ziekten. De rol van lichamelijke inactiviteit als onafhankelijke risicofactor is echter de afgelopen jaren onderwerp van debat geweest. Aan dit debat lijkt nu een eind te komen met twee concensus ‘statements’, onder andere van de WHO, en een politiek document over de betekenis van regelmatige lichamelijke activiteit voor de (volks-)gezondheid. Bron: Spectrum 74 (1)

Lees meer


Sporten omdat je wel moet

‘'Fitnessinstructeur Claudia Moreira Aires pikt ze er zo uit: ‘Mensen die weinig contact hebben met andere sporters en tijdens de warming up al met een verbeten blik in een achterafhoekje vol overgave staan te springen. Ze denken dat het niet opvalt. Ik heb wel eens iemand aangesproken die eerst aan de cardio-apparatuur zat, daarna twee uur fanatiek meedeed in mijn les en vervolgens weer naar de fitnessruimte ging.‘ Bron: de Pers 27- 03-2007

Lees meer


Geen dag zonder de sportschool

Elke week ziet sportarts Don de Winter wel mensen die lijden aan bigorexia. Dagelijks brengen ze uren door met sport. Ze kunnen niet zonder. Thonny (36) kan geen dag zonder sport. ,,Als ik een keer ziek ben, word ik onrustig en kriegel. Zodra het even kan, ga ik weer op de hometrainer zitten.’’ Ze is klein, tenger en pezig. Haar halflange bruine, krullende haar danst om haar gezicht. Af en toe lichten haar bruine ogen op. Op haar zestiende kreeg ze anorexia. ,,Ik ben diverse keren opgenomen. Eén keer was ik zo in de war, dat ik een poging tot zelfmoord deed. In het ziekenhuis stelde ik mezelf voor de keuze: óf nog een keer suïcide, maar dan goed, óf beginnen met leven.’’ Vanaf dat moment begon Thonny te sporten. En veel ook. ,,In plaats van naar mijn werk ging ik vier keer per week zwemmen.’’ Later kwamen daar hardlopen, fietsen en fitness bij. Ze lijdt volgens sportarts Don de Winter aan bigorexia: sportverslaving. Cijfers van het aantal sportverslaafden in Nederland zijn er niet, maar geregeld ziet hij ze wel op de afdeling sportgeneeskunde van ziekenhuis Antoniushove, onderdeel van Medisch Centrum Haaglanden. ,,Het gaat om mensen die continu de drang hebben om te bewegen, te presteren en competitie te leveren en die niet zonder kunnen." Bron: AD Sportwereld PRO, 22-04-2008

Lees meer

Harlopen werkt verslavend. Het genot van de endorfinen

Hardlopers willen alleen maar kilometers maken.
En waar gaan al die zwetende harlopers langs dijken, bospaden, lanen en dreven eigenlijk naar toe? Naar het geluksgevoel, de subspace, de zalige verslaving aan de zelf aangemaakte morfine. Op weg dus, een ware loopjunk te worden. Ja, van hardlopen wordt beweerd dat het verslavend is. Maar is deze verslaving ongevaarlijk? “Ja, natuurlijk” zegt professor Jos Thijssen, autoriteit op het gebied van hormonen, die ook enige tijd metingen heeft gedaan naar endorfine in het bloed. Een overdosis, kan dat? “Dat weten we niet. We weten nog zo weinig van de werking van de hersenen. Maar schitterend is het.” Bron: hardloopnieuws.nl 27-12-2005

Lees meer

 

Boeken

Exercise Dependence

excercise dependenceJohn H. Kerr, Koenraad J. Lindner, Michelle Blaydon. Routledge, 2007.
Drie sportspychologen behandelen uitgebried het fenomeen sportverslaving. Het boek bevat verschillende case-studies en geeft een goed overzicht van wat er al geschreven is over dit onderwerp, dat nog te vaak omschreven wordt als een positieve verslaving. In dit boek worden de verschillende soorten van sportverslaving, behandelmethoden, oorzaken en effecten beschreven.
o.a. verkrijgbaar bij amazon
www.amazon.com


Lichamelijke oefening

midas dekkersMiidas Dekkers, . Uitgeverij contact. 2006.
LICHAMELIJKE OEFENING, een heerlijk dik, rijk geïllustreerd boek over de verering van spierkracht en veel, veel meer. Een eeuw geleden bestond lichamelijke oefening nog niet. Niet de sportscholen maar de kerken zaten vol. Sport was iets van lang geleden, van de oude Grieken. Dat sport na twintig eeuwen weer tot leven werd gewekt had te maken met de opkomst van de dienstplicht – kanonnenvlees moet mals zijn – maar ook met hooggestemde idealen: met behulp van Körperkultur hoopten naaktlopers en esperantisten via het lichaam de wereld te verbeteren. Die onschuld is allang verloren. Homo ludens is verworden tot homo adidas. Sport is het product van de industriële samenleving. Hoe meer werk de machines ons uit handen nemen, des te harder we zweten op het sportveld. Trainen moeten we. Waar machines van slijten heten spieren door gestaald te worden. Alleen dieren weten beter: die doen niet aan sport en zijn toch zo fris als een hoentje.
Sport heet gezond te zijn. Daar hebben de mensen oren naar. Nu gezondheid geen toestand meer is maar een doel, kun je er iets aan doen: het heft in eigen handen, de handen uit de mouwen. Sport past in een maatschappij waarin elk probleem wordt aangepakt door iets te ondernemen, Meestal leidt dat tot nieuwe problemen. Misschien moeten we meer laten en minder doen. De handen vaker in de mouwen voor de enige sport waar je wijzer van wordt: hersengymnastiek.

Klik hier voor een fragment uit het boek


Fitter, Harder, Mooier. De onweerstaanbare opkomst van de fitnesscultuur

Ruud Stokvis & Ivo van Hilvoorde, (de Tate Britain catalogus) ,2008.
Fit, gezond en slank zijn behoren tot de belangrijkste idealen van deze tijd. Meer dan ooit tevoren doen mensen aan fitness, hardlopen, aerobics en bodybuilding. (Sport)socioloog Ruud Stokvis en (sport)filosoof Ivo van Hilvoorde schreven er een boek over, dat te lezen is als een sociaal-culturele geschiedenis van de fitness en lichaamscultuur: Fitter, harder en mooier. De onweerstaanbare opkomst van de fitnesscultuur.' De auteurs bezien de ontwikkeling van lichaamsoefening door de eeuwen heen; van allerlei vormen van plaatselijk wedstrijdvermaak in de achttiende eeuw tot moderne vormen van fitness. Daaruit blijkt dat deze ontwikkeling nauw is verbonden met de economische, technische en sociale ontwikkeling van nationale staten en hun onderlinge betrekkingen. De auteurs concluderen dat fitness een wereld is geworden waarin mensen vorm kunnen geven aan hun uiterlijk en vitaliteit opdat zij zich in het maatschappelijke leven staande kunnen houden: fitness is survival.