De documentaire ' De Meine - Rijkskringloopwinkel':
Het verhaal
De kredietcrisis is niet weg te denken uit het nieuws. In Maart 2007 is de 'New Century Financial', de op een na grootste hypotheekverstrekker van de Verenigde Staten, falliet gegaan. Sindsdien is er veel gebeurd. Twee miljoen huizenbezitters zijn door stijgende hypotheeklasten en belastingachterstanden in grote problemen terecht gekomen. Velen kwamen op straat te staan. Voormalig president van de Verenigde Staten, G. W. Bush, reageerde met een noodplan. Dit plan wierp niet de vruchten af waarop men had gehoopt. In Juli 2008 kelderden de beurzen, met een wereldwijde kredietcrisis als gevolg.
De discussies over de al dan niet ernstige gevolgen voor het economische wereldsysteem zijn dagelijks te volgen in de media, waar vooral de nadruk wordt gelegd op macroeconomisch niveau. De kredietcrisis laat echter ook op andere niveaus zijn sporen na. Zo kan er niet alleen worden gekeken naar de gevolgen op internationaal niveau, maar ook op nationaal- en lokaal niveau. Zoals de feitelijke gevolgen voor particulieren, en kleinere bedrijven. Het aantal faillissementen is het afgelopen jaar aanzienlijk gestegen. Particulieren weten niet meer hoe de stapels rekeningen betaald moeten worden. Bedrijven zijn genoodzaakt in te krimpen. Sommigen houden het hoofd niet langer boven water en dreigen failliet te worden verklaard. Vanaf dat moment treedt de machinerie in werking: de Belastingdienst stelt een curator aan die alle zaken afhandelt. Er wordt een datum geprikt voor een executoriale openbare verkoop. Veel spullen krijgen zo een nieuwe bestemming. Met de opbrengst worden belastingsschulden afbetaald. De goederen die na verkoop overblijven worden aangekocht door de Belastingdienst. Deze achterblijvers worden overgedragen aan Domeinen Roerende Zaken, onderdeel van het Ministerie van Financien.
Iedere maand vindt een openbare verkoop plaats bij de Domeinen. Het is bizar hoe individuen op deze manier de kans schoon zien om te graaien in de spullen die eens van een ander waren. Voor sommigen wordt de waarde van spullen niet slechts bepaald door de functie en marktwaarde van het product, maar door de herinneringen die hier aan verbonden zijn. Voor anderen verliezen spullen hun meerwaarde en verworden ze tot slechts een object. Deze tegenovergestelde visies op de waarde van spullen zijn het uitgangspunt van de documentaire.