Peter Hanneman vond tijdens zijn opleiding als coassistent de psychiatrie al erg leuk. Na de keuze gemaakt te hebben voor de psychiatrie in ’76 heeft hij allerlei functies vervuld in de sociale psychiatrie. Daarnaast heeft hij ook functies vervuld in zorg en beleid, zo is hij waarnemend Geneesheerdirecteur geweest van de Stichting Buitenamstel/Geestgronden in Amsterdam. Inmiddels is hij werkzaam als vrijgevestigde psychiater en psychotherapeut.
In het interview dat wij met Peter Hanneman hadden gaf hij aan opgeleid te zijn, zeker in het begin, met het denken vanuit de antipsychiatrie. “Met het idee van wij doen de mensen eigenlijk slecht in de psychiatrie”. Dat beeld heeft hij langzamerhand wel laten varen. Toch blijft de gedachte dat de autonomie van de patiënt gerespecteerd moet worden een belangrijke gedachte. Hanneman geeft hierbij de kanttekening dat “patiënten ook niet moeten doodgaan vanwege hun autonomie achter een gesloten voordeur”. In het interview benadrukt Hanneman dat het belangrijk is het vermogen van de maatschappij goed in te schatten en hiermee rekening te houden ten aanzien van de omgang met en opvang van psychiatrische patiënten, “de maatschappij moet het aankunnen”.